Μέσα σε  ένα αφήγημα  39 σελίδων  που η διοίκηση της ΕΡΤ  ονομάζει "Στρατηγικό και Επιχειρησιακό σχεδιασμό", δίνει  σαφή δείγματα  νεοφιλελεύθερης γραφής και υποκρισίας, επιρρίπτοντας ταυτόχρονα   τις ευθύνες  για την  αποτυχία της,τα λάθη , τη λογοκρισία, την κατακόρυφη πτώση της θεαματικότητας κλπ  στον συνδικαλισμό και στο δημόσιο. 

Είτε αρέσει στη διοίκηση είτε όχι, τόσο αυτοί όσο και εμείς ,  υπάρχουμε  στην ΕΡΤ  για να υπηρετούμε το δημόσιο συμφέρον, στηρίζοντας  το δημοκρατικό πολίτευμα και τον λαό,  παρέχοντας  κοινωφελές  έργο  όπως ορίζει το Σύνταγμα, κι όχι για  να εκτελούμε   κυβερνητικές εντολές ή να  εξυπηρετούμε  τις νεοφιλελεύθερες  ορέξεις της …αγοράς.

Αυτό που είναι σίγουρο ότι  θα προκύψει από τα  στρατηγικά και επιχειρησιακά "οράματα" της διοίκησης  Ζούλα - Γαμπρίτσου,  είναι ένας εφιάλτης για τους εργαζόμενους που μοχθούν και αγωνίζονται καθημερινά για την ανάπτυξη και την πρόοδο της ΕΡΤ και μία απογοήτευση για την κοινωνία που διψά για αντικειμενική έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση, για αληθινή ψυχαγωγία και πολιτισμό, για ελεύθερη διακίνηση ιδεών, για δημοκρατία.

Η ΠΟΣΠΕΡΤ   απαντά  ως εξής:

                ΕΠΙΣΤΟΛΗ    

                   Αγία Παρασκευή   15 /5/2020

Αρ. πρωτ. 2039

Προς

Τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της ΕΡΤ Α.Ε κ. Γαμπρίτσο

Και τον Πρόεδρο της ΕΡΤ Α.Ε κ. Ζούλα

Θέμα: Στρατηγικός και επιχειρησιακός σχεδιασμός 2020-2024.

Κύριοι

Με πρόσφατη επιστολή σας   μας στείλατε ένα κείμενο «ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ 2020-2024» της ΕΡΤ και μας  ζητάτε να διατυπώσουμε «βελτιωτικές προτάσεις και παρατηρήσεις μέχρι τις 15 Μαϊου 2020.

Η ΠΟΣΠΕΡΤ στις 14/5/2020 πραγματοποίησε μικτό συμβούλιο που όπως γνωρίζετε απαρτίζεται από τα μέλη του Δ.Σ της ομοσπονδίας και τους προέδρους και γραμματείς των πρωτοβάθμιων σωματείων που μετέχουν σε αυτήν.Με απόφαση του μικτού συμβουλίου σας λέμε ότι :

Αυτή η νεοφανής , για τον τρόπο που ασκείτε διοίκηση, δήθεν «γαλαντόμα» …πρωτοβουλία σας , είναι επί της ουσίας μια επικοινωνιακά και νομικά παρελκυστική κίνηση, που προέκυψε «συμπτωματικά»  μετά από τη δική μας σχετική ανοιχτή επιστολή - καταγγελία που σας είχαμε αποστείλει. Μια κίνηση που αυθαίρετα και αβάσιμα χαρακτηρίζετε ως «διαβούλευση» , επικαλούμενοι μάλιστα την παράγραφο 10, του άρθρου 9, του νόμου 4173 του 2013 (ιδρυτικός νόμος της ΝΕΡΙΤ) κρύβοντας ωστόσο ότι τόσο ό Ν.4173 όσο και ο Ν. 4324/2015 (επαναλειτουργία της ΕΡΤ Α.Ε) στο άρθρο 7 παρ. 10, όπως ήδη σας είχαμε τονίσει, αναφέρει ότι : «Το Διοικητικό Συμβούλιο εκπονεί στρατηγικό σχέδιο για την οργάνωση και λειτουργία του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα, θέτοντας οικονομικούς και ποιοτικούς στόχους αναφορικά με την εκπλήρωση του σκοπού και της αποστολής της εταιρείας μετά από διαβούλευση ιδίως με τους εκπροσώπους των εργαζομένων της Ε. Ρ.Τ. Α.Ε. και αντιπροσωπευτικών φορέων της επιστήμης, της τέχνης, του πολιτισμού και της δημοσιογραφίας. Το σχέδιο αυτό υποβάλλεται στον Υπουργό Επικρατείας, αρμόδιο για θέματα Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης».

Και στους δύο νόμους η διατύπωση είναι σαφής και δεν χωρά στην εφαρμογή τους   καμία κουτοπονηριά και καμία «διασταλτική» …ερμηνεία

Εσείς νοιώθοντας μάλλον υπεράνω των νόμων, πρώτα εκπονήσατε αυτό που παρουσιάσατε ως « στρατηγικό και επιχειρησιακό σχέδιο» και το οποίο όπως αυτάρεσκα λέτε «αποτελεί αποτέλεσμα μια κοπιώδους προσπάθειας των τελευταίων επτά μηνών» και αντί να καλέσετε εξ αρχής ή έστω κατά τη διάρκεια της …εκπόνησης αυτού του σχεδιασμού, όπως εκ του νόμου οφείλετε τους εκπροσώπους των εργαζόμενων, καλείτε «κατόπιν εορτής» εμάς και τους εργαζόμενους , προκειμένου να αποστείλουμε σε κάποια ηλεκτρονική διεύθυνση τις «βελτιωτικές μας προτάσεις και …παρατηρήσεις» και μάλιστα εντός ασφυκτικών χρονικών περιθωρίων, εξυπηρετώντας όχι την διαβούλευση αλλά το «θέα Αθήναι» και το δικό σας άλλοθι.

Όχι μόνο  δεν εφαρμόζετε τις σαφέστατες επιταγές του νόμου που επικαλείστε, αλλά περιφρονώντας επιδεικτικά τα όσα ορίζει ο ν. 1264/82 , γράφετε στα παλιά σας παπούτσια και τη σχετική με τη «διαβούλευση εργαζομένων- εργοδοτών» ευρωπαϊκή οδηγία 2002/14/ΕΚ , η οποία μεταφέρθηκε με το Π.Δ. 240/2006 και στο εθνικό μας δίκαιο, ορίζοντας συγκεκριμένες διαδικασίες και κανόνες, με σκοπό την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Στην περίπτωση της ΕΡΤ   έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία αφού αυτά βρίσκονται διαρκώς υπο διωγμό, επιπρόσθετα δε οι εργαζόμενοι έχουν ακόμα έναν λόγο να συμμετέχουν στην εκπόνηση ενός στρατηγικού – επιχειρησιακού σχεδιασμού δεδομένου ότι αυτός μπορεί να ανατρέψει την υποχρέωση των ισοσκελισμένων ισολογισμών, γεγονός που θα έχει συνέπειες στο μισθό και στην εργασία τους.

Είναι λοιπόν «ηλίου φαεινότερον» , ότι δεν είχατε ποτέ στο μυαλό σας να διαβουλευθείτε για τίποτα με τους εργαζόμενους και απλώς εξαναγκασθήκατε κατόπιν των δικών μας καταγγελιών να υποκαταστήσετε αυτή την θεσμική σας υποχρέωση με μια καρικατούρα, με ένα πρόσχημα διαβούλευσης, στα πρότυπα της γνωστής τακτικής που εφαρμόζετε εξ αρχής βλάπτοντας τα συμφέροντα των εργαζόμενων και της ΕΡΤ.

Καρικατούρα και πρόσχημα, γιατί εκτός όλων των άλλων που προαναφέραμε, παρουσιάσατε ως τεραστίου μεγέθους «πόνημα» έναν δήθεν «Στρατηγικό – επιχειρησιακό σχεδιασμό» μερικών σελίδων, χωρίς καν να επισυνάψετε σε αυτό που ονομάσατε «δημόσια διαβούλευση», ούτε το πόρισμα της Grand Thornton   από την οποία ζητήσατε επί τούτου να «επικαιροποιήσει» (;) την προηγούμενη   πρόσφατη σχετική μελέτη της (η οποία μόνο αυτή ήταν 100 σελίδες), ούτε τα αποτελέσματα της «έρευνας» σε θέματα ανθρώπινου δυναμικού και αμοιβών που εκπόνησε για δεύτερη φορά κατόπιν δικής σας παραγγελίας η συμβουλευτική εταιρεία Korn Ferry, ούτε τη …δημοσκοπική μελέτη των  εταιρειών  Marc και QED Group LLC, ούτε τα στατιστικά κ.α στοιχεία της EBU τα οποία επίσης επικαλείστε , ούτε φυσικά το επενδυτικό σας σχέδιο, ώστε να υπάρχει πλήρης ενημέρωση που είναι απαραίτητη σε κάθε γνήσια διαβούλευση που αν τηρηθούν οι νόμοι και οι κανόνες εξασφαλίζει τη διαφάνεια, και το όφελος της εταιρείας. Στον «μέτοχο», στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής και σε κάθε άλλον αρμόδιο αποδέκτη θα σταλεί μόνο αυτό το 39σέλιδο που στείλατε και σε μας;

Εκβιαστικά μας ζητάτε μέσα σε ελάχιστο χρόνο , να καταθέσουμε μόνο «βελτιωτικές» προτάσεις και …παρατηρήσεις, λες και το περιεχόμενο της «έκθεσης ιδεών» που δημοσιοποιήσατε   είναι κάτι καθαρό και καλό που απλά ενδεχομένως να επιδέχεται κάποιες βελτιώσεις, προσπαθώντας ταυτόχρονα να αποκρύψετε τους πραγματικούς σας στόχους.

Κύριοι, είτε σας αρέσει, είτε όχι και εσείς (για όσο είστε διοικούντες) και εμείς υπάρχουμε στην ΕΡΤ για να υπηρετούμε το δημόσιο συμφέρον, στηρίζοντας το δημοκρατικό πολίτευμα και τον λαό, παρέχοντας κοινωφελές έργο όπως ορίζει το Σύνταγμα, κι όχι για να εκτελούμε   κυβερνητικές εντολές ή να εξυπηρετούμε τις νεοφιλελεύθερες ορέξεις της …αγοράς.

Είμαστε πρόθυμοι να συμμετάσχουμε σε μια αληθινή χωρίς προσχήματα και εμπόδια διαβούλευση με όλα τα απαραίτητα στοιχεία, το αποτέλεσμα της οποίας, εφ όσον απεμπολήσετε τις αντισυνδικαλιστικές σας εμμονές και εντολές, θα είναι ένας «στρατηγικός – επιχειρησιακός σχεδιασμός» που θα εξασφαλίζει την εργασιακή ειρήνη, την ανάπτυξη και την πρόοδο της ΕΡΤ προς όφελος της κοινωνίας.

Διαβάζοντας αυτό το 39 σέλιδο αφήγημα – τελεσίγραφο που στείλατε δήθεν για διαβούλευση, το πρώτο που διαπιστώνει κανείς είναι πως πρόκειται για μια κακομαγειρεμένη σούπα στην οποία συνυπάρχουν αφενός κάποια  αναμφισβήτητα καλά για την ΕΡΤ και την κοινωνία (που αμφισβητούμε ότι θα τα υλοποιήσετε), τα οποία εν πολλοίς είναι μια αντιγραφή όσων παγίως εδώ και πολλά χρόνια υποστήριζε η ΠΟΣΠΕΡΤ και τα οποία στις 5 Αυγούστου του 2020 κατέθεσε ως υπόμνημα στον υφυπουργό παρα τω πρωθυπουργώ και κυβερνητικό εκπρόσωπο κ. Πέτσα, το οποίο κοινοποιήσαμε και σε σας, κάνοντας όμως σαφείς προτάσεις που βρίσκονται στον αντίποδα των δικών σας, αφετέρου στην ίδια «σούπα» περιέχονται και οι πιο σκοτεινοί   και δόλιοι σχεδιασμοί για το παρόν και τον μέλλον της ΕΡΤ και των εργαζόμενων σε αυτήν.

Επιχειρείτε δηλαδή μια μίξη των αμίκτων, με σκοπό την παραπλάνηση και την δημιουργία της ψευδούς εντύπωσης ότι πρόκειται για έναν στρατηγικό και επιχειρησιακό σχεδιασμό που θα εξυπηρετήσει την   αποστολή της ΕΡΤ όπως αυτή ορίζεται από τον ιδρυτικό της νόμο και το Σύνταγμα, ενώ στην πραγματικότητα και όπως θα καταδείξουμε παρακάτω, πρόκειται για έναν στρατηγικό και επιχειρησιακό σχεδιασμό που θα μονιμοποιήσει και θα εκτοξεύσει την εξυπηρέτηση των  πολιτικών  και των οικονομικών  συμφερόντων της …αγοράς αλλά και όσων διαπλέκονται με αυτήν καθ΄οιονδήποτε τρόπο.

Είναι υποκρισία εκ μέρους σας να λέτε στο πρώτο κεφάλαιο του αφηγήματός σας, ότι «οι αξίες που διαπνέουν την ΕΡΤ περιλαμβάνουν μεταξύ των άλλων : Ανεξαρτησία, αντικειμενικότητα και αμεροληψία στην παροχή ολοκληρωμένης και έγκαιρης ενημέρωσης» με διασφάλιση «της πολυφωνίας, της διαφάνειας και της λογοδοσίας», όταν η δική σας διοίκηση επικρίνεται έντονα και διαρκώς για την απουσία όλων αυτών. Ειδικά σε ότι αφορά την «διαφάνεια» και την «λογοδοσία» μόνο σαν κακόγουστο αστείο μπορεί να ακουστεί, αφού από την πρώτη στιγμή δεν θέλατε την φυσική παρουσία   εκπροσώπων   των εργαζομένων σε επιτροπές και γι αυτό τους αποκλείσατε από αυτές πιστοί στη λογική «Γιάννης κερνάει Γιάννης πίνει».

Αυτό όμως που αναδεικνύει τον αντιφατικό σας λόγο είναι το προοίμιο, στο οποίο αναφέρετε και ομολογείτε πως «ο ρόλος της ΕΡΤ αμφισβητείται όπως ποτέ πριν» και πως «είναι γενικευμένη η αίσθηση ότι λειτουργεί ως προπαγανδιστικός μηχανισμός της κυβέρνησης», ενώ αμέσως μετά  με θράσος απεμπολείτε τις δικές σας ευθύνες ακόμα και για την μικρότερη στην ιστορία της ΕΡΤ θεαματικότητα και τις επιρίπτετε στις «συντεχνιακές παρεμβάσεις» και στις …«δυσλειτουργίες του δημοσίου».

Τα φαινόμενα λογοκρισίας, αποκλεισμών και της …κατάλληλα «αποστειρωμένης» από αντικυβερνητικά δεδομένα παρουσίασης μιας είδησης, όπως έχουν καταγγελθεί ακόμα και εντός της βουλής, είναι δηλαδή έργο κάποιων «συντεχνιών» κι όχι των δικών σας επιλογών που αφορούν σε πρόσωπα με θέσεις ευθύνης στον ενημερωτικό τομέα, στο πρόγραμμα κ.α ;

Αντιγράφοντας και πάλι την πρόταση της ΠΟΣΠΕΡΤ στο υπόμνημα που είχε καταθέσει στον κ. Πέτσα τον περασμένο Αύγουστο και που κοινοποίησε τότε και σε σας, αναφέρεστε   στην «θεσμική θωράκιση της ΕΡΤ» την οποία προς το τέλος του κειμένου την περιγράφετε ως «πολιτική θωράκιση» (!!!), δηλώνοντας ότι ήδη έχετε ξεκινήσει συζητήσεις με τον «μέτοχο προκειμένου να ληφθούν μέτρα θωράκισης της λειτουργίας του οργανισμού από πολιτικές πιέσεις, αποφάσεις και επιδιώξεις οι οποίες εμποδίζουν τη χάραξη μιας μακροχρόνιας στρατηγικής …».

Μια γενική και αόριστη αναφορά που υπάρχει ως λεζάντα μιας ευχής χωρίς να διευκρινίζετε ποια είναι αυτά τα μέτρα και πως θα ευδοκιμήσουν αυτά με μια διοίκηση που είναι προϊόν της πρωθυπουργικής επιλογής και «σαρξ εκ της σαρκός» του κυβερνώντος κόμματος. Εκτός κι αν έχετε κατά νού τη …θεσμική θωράκιση που είχε εφεύρει ο Σαμαράς για τη ΝΕΡΙΤ η οποία ήταν τόσο …ισχυρή και τόσο πολύ απέτρεπε τις «πολιτικές πιέσεις και επιδιώξεις», που εξώθησε σε παραίτηση τον Διευθύνοντα Σύμβουλο, τον αναπληρωτή Διευθύνοντα Σύμβουλο και τον αναπληρωτή πρόεδρο του Εποπτικού Συμβουλίου της ΝΕΡΙΤ Ανδρέα Ζούλα ο οποίος μάλιστα παραιτούμενος έκανε σοβαρώτατες καταγγελίες για τη λειτουργία αυτής της «θεσμικής θωράκισης».

Αντιγράψατε λοιπόν ΜΟΝΟ τον τίτλο του πάγιου   αίτηματός μας προς όλες τις κυβερνήσεις , τις διοικήσεις, τους «μετόχους» και τους πολιτικούς «προϊσταμένους» της ΕΡΤ των τελευταίων 10 χρόνων από το υπόμνημα που είχαμε στείλει και στον κ. Πέτσα τον περασμένο Αύγουστο και σε σας  παραβλέποντας ωστόσο το περιεχόμενό του αφού βρίσκεται στον αντίποδα των δικών σας στόχων και σκοπιμοτήτων. .

Σας θυμίζουμε λοιπόν τι γράφαμε τότε στην πρότασή μας, στην οποία επιμένουμε και σήμερα, για το ΠΩΣ μπορεί πραγματικά να θωρακιστεί η ΕΡΤ από τις «πολιτικές πιέσεις, αποφάσεις και επιδιώξεις»

ΠΟΣΠΕΡΤ (05 Αυγούστου 2019 ): «…Ξεκινώντας θα αναφερθούμε σε ένα θέμα που δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους της ΕΡΤ και αυτό είναι η θεσμική θωράκιση της ΕΡΤ.

Θεωρούμε και το έχουμε δηλώσει πολλές φορές και στη Βουλή ότι το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΡΤ για να μπορεί να αποδώσει και να είναι λειτουργικό θα πρέπει να μην αλλάζει συνεχώς και να έχει πλήρη θητεία στην πράξη και όχι στα χαρτιά και αυτό θα διασφαλιστεί με αλλαγή του νόμου και τοποθέτησή του σύμφωνα με τα πρότυπα άλλων ανεξάρτητων αρχών. Δηλαδή μέσω της Βουλής και της απαραίτητης ανεξαρτησίας που ναι μεν προβλέπεται από την υφιστάμενη νομοθεσία αλλά εν τοις πράγμασι δεν υπάρχει. Επιπλέον πρέπει να τροποποιηθεί ο νόμος 4324, όσον αφορά το μέγεθος της ΕΡΤ και αυτό να αλλάζει στο εξής με απόφαση της Βουλής και όχι από τις διαθέσεις της εκάστοτε Διοίκησης. Εκτός όλων των άλλων, θα πάψει και η ανασφάλεια των εργαζομένων…»

Από τα πρώτα ζητήματα που θέτετε και το οποίο, ποσοτικά τουλάχιστον, κυριαρχεί στο 39σέλιδο αφήγημά σας , είναι και αυτό της «απαγκίστρωσης από το στενό δημόσιο τομέα το ενιαίο μισθολόγιο και τις χρονοβόρες διαδικασίες προμηθειών».

Αν στεκόμαστε μόνο στον τίτλο θα μπορούσαμε να χαρούμε για αυτή σας την πρόταση , αφού ταυτίζεται με μια επίσης πάγια απαίτησή μας. Όμως διαβάζοντας παρακάτω τι ακριβώς «εννοεί ο ποιητής» καταλαβαίνουμε ότι πίσω από τους όμορφους   τίτλους κρύβεται   ένα ακόμα δείγμα του πως βλέπετε όλους εμάς τους εργαζόμενους , αυτούς που πρίν λίγες ημέρες επαινούσατε υποκριτικά για την προσφορά τους την περίοδο της επιβολής έκτακτων μέτρων λόγω κορονοϊού.

Διαβάζουμε λοιπόν ότι το ενιαίο μισθολόγιο δεν έβλαψε το «εξειδικευμένο και υποστηρικτικό προσωπικό της ΕΡΤ» αλλά όλα τα επίπεδα της διοίκησης (μεσαία, ανώτερα και ανώτατα) και ότι έχετε ήδη ξεκινήσει και γι αυτό το ζήτημα συζητήσεις με τον «μέτοχο», προκειμένου η δημόσια ραδιοτηλεόραση να λειτουργήσει με «ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια» και να γίνει …ελκυστική ως προς τις παροχές στα golden boys της αγοράς , τα οποία όπως προβλέπετε και στον νέο εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας, θα στελεχώσουν όλα αυτά τα «επίπεδα της διοίκησης».

Παριστάνοντας μάλιστα τους «συνδικαλιστές κάποιου σωματείου των αρίστων» επικαλείστε τα παραδείγματα τριών δημόσιων ραδιοτηλεοράσεων της Ευρώπης , χωρίς να τις κατονομάζετε (γιατί άραγε;) παραθέτοντας ταυτόχρονα τρείς δήθεν συγκριτικούς πίνακες όχι με απόλυτους αριθμούς αλλά με βαθμούς μισθολογικής απόκλισης με την αγορά. Κι όλα αυτά σε ένα κείμενο που ονομάζετε στρατηγικό και επιχειρησιακό σχέδιο.

Τι προτείναμε εμείς σαν ΠΟΣΠΕΡΤ σε όλες τις μέχρι σήμερα κυβερνήσεις και στον κ. Πέτσα για το ίδιο ακριβώς ζήτημα;

Ακριβώς τα αντίθετα

ΠΟΣΠΕΡΤ : «…Θεωρούμε απαραίτητο να εξαιρεθεί η ΕΡΤ από τον ασφυκτικό κλοιό των ΔΕΚΟ όπως είχε γίνει και επι της περιόδου 2006 (υπ’ αριθμ. 10078/12.4.2006 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Επικρατείας «Εξαίρεση της ΕΡΤ ΑΕ από τις διατάξεις του ν. 3429/2005 «Δημόσιες Επιχειρήσεις και Οργανισμοί (ΔΕΚΟ)» (ΦΕΚ Α΄ 314)» (ΦΕΚ Β΄ 492). Παρά λοιπόν την πλήρη εντατικοποίηση της εργασίας μας σε ρυθμούς εξοντωτικούς, οι αγκυλώσεις που δημιουργούνται λόγω της ένταξής μας στο καθεστώς ΔΕΚΟ σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον και λειτουργία 24 ωρών καθ’ όλο το έτος δε δίνει τη δυνατότητα στην εταιρία να μπορεί να είναι αποτελεσματική και λειτουργική. Η ΕΡΤ θα παραμείνει ΔΕΚΟ με μια μετοχή στο δημόσιο (Υπουργείο Οικονομικών) με πλήρη οικονομικό έλεγχο και διασφαλίσεις για το κράτος.

Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ συνεχίζουν την τεράστια προσπάθεια για τη δημόσια ραδιοτηλεόραση που θα λειτουργεί προς όφελος της κοινωνίας, του ιδιαίτερου ρόλου της και την ανάδειξή της σε μοχλό ανάπτυξης. Όμως σε αυτή την προσπάθεια οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ χρειάζονται την απαραίτητη συμπαράσταση και βοήθεια της πολιτείας και της Διοίκησης ώστε να μπούμε σε νέους ρυθμούς, καλύτερους, με τα απαραίτητα εργαλεία, ώστε το αποτέλεσμα να έχει την καθολική αποδοχή και αντίκτυπο στην ακρόαση και στη θέαση.

Θεωρούμε απαραίτητο να τονίσουμε ότι η ιδιαίτερη λειτουργία της ΕΡΤ και τα προβλήματα που δημιουργούνται είναι πολλά και δυσεπίλυτα, τα οποία μέχρι σήμερα χρονίζουν και ενώ θα περίμενε κανείς να έχουν μπει σε μια σειρά, κάτι τέτοιο δεν έγινε γι’ αυτό και αφού εξαντλήσαμε τον όποιο διάλογο με τη Διοίκηση, με ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. της ΠΟΣΠΕΡΤ ξεκινήσαμε απεργιακές κινητοποιήσεις για αυτές τις διεκδικήσεις που θα έπρεπε να έχουν λυθεί ή προγραμματιστεί και μέσα από νόμιμες διαδικασίες η ΕΡΤ να λειτουργεί απρόσκοπτα σε ένα ομαλό εργασιακό περιβάλλον, το οποίο εμείς θεωρούμε ακρογωνιαίο λίθο…»

Ενώ λοιπόν μιλάτε σαν «συνδικαλιστές», υπερασπιζόμενοι   τις γενναίες αυξήσεις σε όλα τα επίπεδα της διοίκησης, όταν αναφέρεστε στους απλούς εργαζόμενους μιλάτε με μια διακριτική απέχθεια επαναλαμβάνοντας διαρκώς ότι πρόκειται στην πλειοψηφία τους για γερασμένους 50άρηδες που είτε θα τους ξεφορτωθείτε με μια «εθελούσια έξοδο» («εθελούσια απόλυση» λέμε εμείς) , είτε χωρίς αυτήν   με μια π.χ «αξιολόγηση» ξεπερνώντας τον άλλο «σκόπελο» αυτόν που τον κατατάσσετε στις «Weaknesses» και περιγράφετε σαν «απουσία ευελιξίας σε προσλήψεις και απολύσεις» και την «δημιουργία κανόνων για τη λήξη της απασχόλησης εργαζομένων», αναπτύσσοντας φυσικά και ένα «πλάνο διαδοχής προσωπικού» όπως με πλήρη ασάφεια ως προς τις σχέσεις εργασίας, τον αριθμό, τον χρόνο κλπ, αναφέρετε   στο κεφάλαιο   «Στρατηγική»   2^ος άξονας «Οργάνωση και ανθρώπινοι πόροι».

Στον στρατηγικό σας σχεδιασμό δεν αναφέρεστε καθόλου στις παρανομίες που έχουν γίνει και εξακολουθούν να γίνονται μέχρι σήμερα στα πλαίσια της δήθεν «χρηστής διοίκησης».

Παρανομίες που έχουν δημιουργήσει τεράστιες υποχρεώσεις στην ΕΡΤ όπως π.χ τα δεκάδες χιλιάδες οφειλόμενα ρεπό στους εργαζόμενους τα οποία διαρκώς αυξάνονται λόγω της έλλειψης προσωπικού που και αυτή συνεχώς μεγαλώνει.

Μια πραγματικότητα την οποία φαίνεται από τη δική σας αφήγηση ότι θα την αντιμετωπίσετε με μείωση προσωπικού (2180 εργαζόμενοι σήμερα , 2000 εργαζόμενοι το 2024).

Μέχρι και σήμερα:

Kαταστρατηγείτε την εκ του νόμου υποχρεωτική διακοπή εργασίας μεταξύ των βαρδιών και επιβάλλετε συνθήκες είλωτα στον σκληρά εργαζόμενο και υποαμειβόμενο υπάλληλο της ΕΡT. 

Δεν χρησιμοποιείτε τη συνθήκη :1 αποχώρηση = 1 πρόσληψη και επικαλούμενοι τα οργανικά κενά που με ευθύνη σας δεν καλύπτονται από προσλήψεις τακτικού προσωπικού, εκχωρείτε κύριο παραγόμενο έργο της ΕΡΤ σε εργολάβους.

Χρησιμοποιείτε τις μικτές παραγωγές σαν μέσο εξυπηρέτησης των «ημετέρων» και όχι των πραγματικών αναγκών της ΕΡΤ.

Δεν λέτε πως θα εξυπηρετηθεί με τον ορθολογικώτερο τρόπο η παραγωγή ραδιοτηλεοπτικού προγράμματος έστω με μια ποσόστωση ανάμεσα στις εσωτερικές- εξωτερικές – μικτές παραγωγές.

Ούτε κουβέντα για την παράνομη και καταχρηστική διανομή τηλεοπτικού προϊόντος της ΕΡΤ σε τρίτους (pull)

Αυτοί οι «ιοί» που κατατρώνε το σώμα της ΕΡΤ δεν υπάρχουν ούτε ως απλές αναφορές στο «περίφημο» στρατηγικό σας σχέδιο.

Στο κεφάλαιο «Ανανέωση προσωπικού και κάλυψη οργανικών ελλείψεων» αφού και πάλι μιλάτε για πενηντάρηδες περιγράφετε το όνειρο κάθε «αφεντικού» να έχει εργαζόμενους που αδιαμαρτύρητα θα δεχτούν να γίνουν με κάθε έννοια «λάστιχο», ένα όνειρο που στην περίπτωση της ΕΡΤ, όπως τονίζετε, συναντά ένα σοβαρό εμπόδιο που λέγεται συνδικαλισμός, ο οποίος όπως γνωρίζουν όλοι, έχει μπεί εξ αρχής στο στόχαστρο   της σημερινής κυβέρνησης, που μη μπορώντας να αναθεωρήσει το Σύνταγμα στα σημεία που τον προστατεύει, νομοθετεί βάζοντας εμπόδια εναντίον του.

Είναι τιμή μας κύριοι που αναγνωρίζετε τουλάχιστον την συνδικαλιστική μας αξία, αφού μας θεωρείτε ως εμπόδιο στους αντεργατικούς σχεδιασμούς σας.

Να είστε σίγουροι ότι θα μας συναντήσετε ως εμπόδιο και στα μελλοντικά  αντεργατικά σας σχέδια.

Θα είμαστε το εμπόδιο και στον σχεδιασμό σας να δημιουργήσετε «…διαφορετικές δομές για τη ….βελτιστοποίηση της οργάνωσης παραγωγής …ακολουθώντας το παράδειγμα άλλων ραδιοτηλεοπτικών φορέων» ιδρύοντας   μια «εμπορική θυγατρική της ΕΡΤ   η οποία θα είναι επιφορτισμένη με το ρόλο παραγωγής περιεχομένου» καθώς επίσης και σε παρόμοιες σκέψεις ίδρυσης θυγατρικών εταιρειών που θα έχουν στόχο να λειτουργούν ως εργασιακές γαλέρες.

Το «παράδειγμα άλλων ραδιοτηλεοπτικών φορέων» που δηλώνετε ότι θα ακολουθήσετε, είναι προφανώς εκείνο που εφαρμόσθηκε προσφατα με αυταρχικό και εκβιαστικό τρόπο σε εργαζόμενους σε ιδιωτικά κανάλια , όπου οι καλοπληρωμένοι «άριστοι» των «μεσαίων, ανώτερων και ανώτατων» βαθμίδων της διοίκησης, οδήγησαν εργαζόμενους με το «πιστόλι στον κρόταφο» στις εργασιακές γαλέρες  των «εμπορικών θυγατρικών παραγωγής περιεχομένου» που είχαν ιδρύσει επι τούτου, με ακόμα χειρότερες συνθήκες εργασίας , μεγάλες μειώσεις μισθού, αποκομμένοι από τα σωματεία τους με μόνη αντιπαροχή μια ατομική σύμβαση εργασίας  κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των συμφερόντων του εργοδότη.

Ακόμα και αν δεχόμαστε ότι αυτή η επικοινωνιακή καρικατούρα που παρουσιάσατε εξ ανάγκης ήταν «διαβούλευση», αναρωτιόμαστε πως είναι δυνατόν να περιμένατε από   οποιονδήποτε εργαζόμενο στην ΕΡΤ να ανταποκριθεί   με «βελτιωτικές προτάσεις», όταν ανάμεσα στα άλλα αντεργατικά και υπονομευτικά για το μέλλον του και το μέλλον της ΕΡΤ , επί της ουσίας δείχνετε την ιδιοτέλειά σας και του λέτε  κατάμουτρα, πως αυτό που σχεδιάζετε για τον εαυτό σας και τους υπόλοιπους «αρίστους» είναι ελεύθερες αυξήσεις στους μισθούς, ενώ για εκείνον τον απλό εργαζόμενο είναι μια «θυγατρική εμπορική εταιρεία» στην οποία μάλιστα  θα υπάρχουν -όπως χαρακτηριστικά αναφέρετε- «ευέλικτες συμβάσεις».

Το μόνο πραγματικό όφελος από αυτόν τον δόλιο σχεδιασμό που ονομάζετε «στρατηγικό – επιχειρησιακό» θα υπάρξει στις τσέπες των «αρίστων» που φαίνεται να εκπροσωπείτε, στα ταμεία των   κάθε λογής κρατικοδίαιτων εργολάβων, και στους ισολογισμούς των δεδηλωμένων εχθρών της ΕΡΤ.

Εκείνων δηλαδή των καναλαρχών – μετόχων της Digea που πανηγύριζαν το 2013 με το κλείσιμο της ΕΡΤ, αφού έτσι - εκτός των άλλων - κατάφεραν να αποκτήσουν με την αμέριστη βοήθεια της τότε κυβέρνησης, έναντι πινακίου φακής   το μονοπώλιο σαν πάροχοι δικτύου.

Αυτών δηλαδή που και σήμερα χαίρονται, βλέποντας να ευοδώνονται τα δικά τους «στρατηγικά σχέδια» μέσω του «στρατηγικού σχεδιασμού της ΕΡΤ» και περιμένουν αδημόνως τη στιγμή, όπου   η διοίκηση της ΕΡΤ, με τις απαιτούμενες για την περίσταση «συνδρομές» του σημερινού «επιτελικού κράτους» και την στήριξη του «μετόχου», θα υπογράψει μαζί τους «συνεργατικές συμφωνίες» .

Συμφωνίες που παρά τις «ρόδινες» αφηγήσεις σας θα αναδείξουν  αργά η γρήγορα τις ερτοκτόνες διαθέσεις των επιχειρηματικών εχθρών της ΕΡΤ και των διαπλεκόμενων με αυτούς πολιτικών τους συμμάχων, οι οποίοι δεν έχουν κρύψει άλλωστε την απέχθειά τους για κάθε τι που ανήκει στον στενό ή ευρύτερο   δημόσιο τομέα.

Είστε πράγματι ειλικρινείς όταν σημειώνετε πως «ο μετασχηματισμός   της ΕΡΤ αποτελεί έναν δύσκολο στόχο που για να επιτευχθεί χρειάζεται χρόνο και στήριξη από τον μέτοχο», ψεύδεστε όμως όταν ισχυρίζεστε, πως η κατάληξή του θα είναι «ένα σύγχρονο ραδιοτηλεοπτικό μέσο».

Αυτό που καταδεικνύεται από τις έξυπνα κρυμμένες ανάμεσα στα παχιά λόγια, περιγραφές των μέσων που θα χρησιμοποιήσετε, είναι ότι δεν πρόκειται για έναν «μετασχηματισμό της ΕΡΤ σε σύγχρονο ραδιοτηλεοπτικό μέσο» αλλά για μια καταστροφική μεταμόρφωσή της σε μια   ευάλωτη, θεσμικά αθωράκιστη και απολύτως εξαρτημένη εταιρεία υποδοχής (holding)  των κρατικοδίαιτων όρνεων που ήδη υπερίπτανται πάνω από το ραδιομέγαρο .

Το μόνο που θα προκύψει από τα δικά σας στρατηγικά και επιχειρησιακά οράματα , θα είναι ένας εφιάλτης για τους εργαζόμενους που μοχθούν και αγωνίζονται καθημερινά για την ανάπτυξη και την πρόοδο της ΕΡΤ και μία απογοήτευση για την κοινωνία που διψά για αντικειμενική έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση, για αληθινή ψυχαγωγία και πολιτισμό, για ελεύθερη διακίνηση ιδεών, για δημοκρατία.

Αντί λοιπόν να εγκαταλείψετε τις ιδεολογικές   και ταξικές σας εμμονές, μιλώντας για   γερασμένους ηλικιακά εργαζόμενους, για «συντεχνίες» και   συνδικάτα, που εμποδίζουν το «θεάρεστο» έργο σας, επιμένετε προσκολλημένοι σε ένα νεοφιλελεύθερης προέλευσης «business model» που θέλει μια ΕΡΤ   όπως λέτε «πελατο- κεντρική» κι όχι πολιτο – κεντρική όπως λέμε εμείς , όπως ορίζει το Σύνταγμα και ο ιδρυτικός της νόμος, όπως τελικά   απαιτούν οι σημερινές συνθήκες της μιντιακής (και όχι μόνο) δυστοπίας.

Το «brand ERT» είναι αυτό που λέτε ότι θα προωθήσετε στο κοινό   μέσω της ίδρυσης ΄μιας νέας Γενικής Διεύθυνσης με τον βαρύγδουπο τίτλο «Γ.Δ Marketing και εμπορικής Εκμετάλλευσης» λές και πρόκειται για την προώθηση ενός brand name που έχει να κάνει με   τσάντες, παπούτσια, αρώματα, καλλυντικά, μπλουζάκια ή νανογιλέκα.

Ο λογότυπος «ΕΡΤ» κύριοι της διοίκησης , έχει καθιερωθεί σαν «brand name» στη συνείδηση του κόσμου πολύ πριν σας διορίσουν σε αυτές τις θέσεις ευθύνης, όχι γιατί απευθυνόταν στις καταναλωτικές ανάγκες ή συνήθειες ενός «πελάτη», αλλά στις πνευματικές και ψυχικές ανάγκες ενός πολίτη που θέλει να ζεί σε μια δημοκρατική   πολιτεία η οποία τον σέβεται ως πρόσωπο κι όχι μόνο σαν   καταναλωτή, φορολογούμενο ή κάθε τέσσερα χρόνια ως ψηφοφόρο. 

Αναγνωρίστε τουλάχιστον το δικαίωμά μας να είμαστε ευαίσθητοι στο brand name «ΕΡΤ», γιατί εμείς αγωνισθήκαμε σκληρά για να επανέλθει ως λογότυπος της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης ,το αγαπούμε και θα το στηρίζουμε πάντα με όλες μας τις δυνάμεις.

Ο ομογενής που βρίσκεται  στην ξενιτειά και ο Έλληνας ναυτικός στα μακρυνά πέλαγα   όταν ακούει στα βραχέα τη «Φωνή της Ελλάδας» γιατί   δεν έχει άλλο διαθέσιμο μέσο επικοινωνίας με την πατρίδα παρά μόνο το ραδιόφωνο, αναγνωρίζει το brand name ΕΡΤ όχι γιατί του το είπε κάποιος ακριβοπληρωμένος manager, αλλά γιατί ξέρει πως η ελληνική δημόσια ραδιοτηλεόραση νοιάζεται για αυτόν.

Mία έννοια που εσείς κύριοι του «business model», δεν συμμερίζεστε και γι αυτό θέλετε να βάλετε τέλος στην εκπομπή των βραχέων θεωρώντας την   …ασύμφορη. Παραβλέπετε  τις διαδικασίες για «ενεργειακή κοινότητα» με τους όμορους δήμους του κέντρου εκπομπής Αυλίδας που προχωρούν ήδη και που θα υπερκαλύπτουν το κόστος λειτουργίας αυτής της μονάδας. «Ξεχνάτε» ότι έχετε στα χέρια σας πομπούς βραχέων που δωρήθηκαν από τη «Φωνή της Αμερικής» όπως και ότι 72 δημόσιες ραδιοφωνίες στον υπόλοιπο κόσμο όχι μόνο δεν έκλεισαν τα βραχέα αλλά αντιθέτως τα αναβάθμισαν (μερικές και σε επίπεδο DBR). Τα ίδια θέλετε θα εφαρμόσετε και στους πομπούς των μεσαίων που θεωρείτε ενεργοβόρους, ενώ  γνωρίζετε ότι με πολύ μικρό κόστος αυτοί  οι ενεργοβόροι πομποί μπορούν να μετατραπούν σε «οικονομικούς» εξασφαλίζοντας και τους εθνικούς στόχους της ΕΡΤ.

Με την δήθεν …μανατζερίστικη «πρωτοβουλία» σας να καταργήσετε τη Γενική Διεύθυνση ραδιοφωνίας, ανοίγετε το δρόμο προς την απαξίωση, τη συρρίκνωση και τελικά το κλείσιμο κεντρικών ραδιοφωνικών προγραμμάτων, όπως θα συμβεί και στους 19 περιφερειακούς σταθμούς της ΕΡΤ που αρχικά θα τους μειώσετε όπως δηλώνετε σε 11.

Ο ακροατής πως θα αναγνωρίσει άραγε ως brand το name «ραδιοφωνία ΕΡΤ» που θα του πλασσάρουν αύριο τα ακριβοπληρωμένα golden boys της ..αγοράς που θέλετε να προσελκύσετε;

Ο τηλεθεατής της ERT SPORTS που ψυχαγωγείται όταν βλέπει ελεύθερα και δωρεάν τις αγαπημένες του αθλητικές εκδηλώσεις δίνοντας μάλιστα τεράστια νούμερα τηλεθέασης στο “brand name” ΕΡΤ, τι νομίζετε πως θα έλεγε   για το στρατηγικό σας σχέδιο αν ήξερε ότι έχετε «υπό σκέψιν» να κλείσετε αυτό το κανάλι μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες;

Όσον αφορά την «βέλτιστη αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας της ΕΡΤ και την αναβάθμιση των κτιριακών της υποδομών» πέραν αυτών που περιέχονται στα πάγια αιτήματά μας έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:

Δεν φαίνεται πουθενά στο στρατηγικό σας σχέδιο ότι έχετε την παραμικρή διάθεση να διεκδικήσετε την επανάκτηση   της περιουσίας που   μεταβιβάσθηκε στο ΥΠΟΙΚ με το κλείσιμο της ΕΡΤ (Αυλίδα, Ζάκυνθος κλπ) γνωρίζοντας ότι κάθε ημέρα που περνά είναι εις βάρος της και ήδη έχουν χαθεί μεγάλης αξίας ακίνητα όπως αυτό της Περαίας στη Θεσσαλονίκη , των Ιωαννίνων κλπ, ενώ δεν ενδιαφέρεστε και για εκείνα που   ήδη έχουμε και κινδυνεύουν να χαθούν από το περιουσιολόγιο της ΕΡτ αν σταματήσει η χρήση τους (π.χ Αυλίδα).Λέτε ότι διεκδικείτε μέρος του συγκροτήματος της Κατεχάκη που « κατέλαβε» με τη συνδρομή   της τότε κυβέρνησης και διοίκησης τα υπ. Μεταναστευτικής πολιτικής και Πρ, τ.Πολίτη , γαιτί όχι όλόκληρο;

Ενώ κάνετε ειδική αναφορά στο κτίριο της Μουρούζη και Ρηγίλης   και την έτοιμη μελέτη για αυτό του ιδρύματος Σ. Νιάρχος, δεν κάνετε ούτε την παραμικρή αναφορά στο ιστορικό κέντρο εκπομπής στο Ίλιον το οποίο χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό για να λειτουργεί ως ραδιοφωνικό πάρκο και μουσείο που θα εξυπηρετεί και τους δημότες.

Η ανέγερση του κτιρίου της ΕΡΤ3 ήταν ανέκαθεν ένα έντονο πάγιο αίτημά μας. Είναι ντροπή   να στεγάζονται οι δομές της ΕΡΤ και οι συνάδελφοί μας σε κοντέϊνερ και σε ακατάλληλους χώρους.

Για το ραδιομέγαρο η ενεργειακή αναβάθμιση (που ήδη χρηματοδοτείται από τα ΕΣΠΑ) και η συντήρησή του είναι επιτακτικές ανάγκες που δεν χωρούν άλλες καθυστερήσεις. 
Από την άλλη δεν θα δεχτούμε τις πρακτικές που εφαρμόζετε διώχνοντας από τους χώρους εργασίας τους συναδέλφους μας , για να στεγαστούν οι «αλεξιπτωτιστές του Μαξίμου» και οι υπάλληλοι συνεργαζόμενων εταιρειών σε μικτές και εξωτερικές παραγωγές.

Είναι  αν μη τι άλλο θράσος  να λέτε ότι  θα δημιουργήσετε  «ανοιχτούς χώρους»   στους  οποίους  θα   τοποθετήσετε  τους εξωθέντες  συναδέλφους μας  για  να καλλιεργήσουν  όπως  λέτε  «κουλτούρα συνεργασίας» μεταξύ τους.

 Οι εργαζόμενοι  της ΕΡΤ  κύριοι της διοίκησης  έχουν  αποδείξει ότι διαθέτουν και κουλτούρα  συνεργασίας και ικανότητες και  εμπειρία, μάλλον  εσείς έχετε ανάγκη να αποκτήσετε  αυτή την κουλτούρα  και σαν πρώτη  συμβουλή  σας  λέμε  έχετε  ανοιχτές  τις  πόρτες και τα αυτιά  σας στη φωνή των εργαζόμενων όπως αυτή  εκφράζεται  από τους εκλεγμένους  εκπροσώπους τους.

Όταν αποφασίσετε να τηρήσετε τους νόμους που αφορούν στην διαβούλευση και εξυπηρετήσετε πραγματικά τη διαφάνεια δίνοντας μας όλα τα στοιχεία που είναι απαραίτητα και στοιχειοθετούν  τον «στρατηγικό – επιχειρησιακό σχεδιασμό για την ΕΡΤ Α.Ε», τότε θα   συμμετάσχουμε όπως πρέπει σε αυτήν στα πλαίσια των απαιτούμενων διαδικασιών με τεκμηριωμένες αντιρρήσεις και προτάσεις.

T

Έχει χαρακτηριστεί ως  η πιο παράδοξη μάχη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Ίσως από τις πλέον παράδοξες στη στρατιωτική ιστορία. Και είναι χαρακτηρισμός που δεν απέχει από την ιστορική πραγματικότητα. Πάντως σίγουρα αυτό που συνέβη προκάλεσε τον παγκόσμιο θαυμασμό για τον τρόπο που οι άοπλοι Κρήτες υπερασπίστηκαν το ουσιαστικά χωρίς άμυνα νησί τους, απέναντι στην 7η αερομεταφερόμενη μεραρχία των αλεξιπτωτιστών του Χίτλερ και του Γκαίριγκ, του αρχηγού της ναζιστικής αεροπορίας.

Αναδημοσίευση από :// candiadoc.gr/

Η Μάχη
Η Μάχη της Κρήτης, όπως πέρασε στην ιστορία, ξεκίνησε τα ξημερώματα της Τρίτης 20 Μαΐου 1941 και διήρκεσε σχεδόν 10 ημέρες.

Και διέψευσε το γερμανικό σχέδιο «Ερμής» που πρόβλεπε την κατάκτηση της Κρήτης μέσα σε μερικές ώρες.

 Οι Γερμανοί ήθελαν το νησί εξαιτίας της στρατηγικής του θέσης, προκειμένου να μπορούν στη συνέχεια να οργανώσουν επιθέσεις στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Τα πράγματα όμως δεν ήλθαν όπως πίστευαν. Το σχέδιο της ταχείας κατάληψης της Μεγαλονήσου δεν πέτυχε.

Μπορεί στο νησί να υπήρχαν μόνο 30.000 συμμαχικές δυνάμεις και οκτώ τάγματα ανεκπαίδευτων ακόμη για πόλεμο Ελλήνων νεοσυλλέκτων, που μεταφέρθηκαν από την Τρίπολη και το Ναύπλιο, όμως υπήρχαν άνθρωποι με καρδιά, που είχαν μάθει να μάχονται, να διεκδικούν και να υπερασπίζονται την ελευθερία τους. Οι Κρήτες, άλλωστε μόλις πριν από 43 χρόνια είχαν διώξει τον προηγούμενο δυνάστη.
Έτσι, η ψυχή των άοπλων κατοίκων τα ‘βαλε με την πιο παράδοξη μάχη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στην Κρήτη έσβησε η περηφάνια του Χίτλερ, το επίλεκτο σώμα των αλεξιπτωτιστών, κι εδώ άλλαξε η πορεία του πολέμου, καθώς η 10ήμερη μάχη καθυστέρησε τους Γερμανούς να εισβάλουν στη Σοβιετική Ένωση.

Η Μάχη της Κρήτης έχει ξεφύγει πλέον από τα όρια της τοπικής ιστορίας και αποτελεί χρυσή σελίδα στην παγκόσμια ιστορία.

Ξεκίνησε τα ξημερώματα της Τρίτης 20 Μαΐου 1941 και ολοκληρώθηκε την Πέμπτη 29 Μαΐου με την κατάληψη του νησιού, που σήμανε βέβαια την έναρξη του περίφημου αντιστασιακού κινήματος από τη μια άκρη του νησιού έως την άλλη, αλλά παράλληλα τις μεγάλες θυσίες στον απελευθερωτικό αγώνα με τις εκατόμβες νεκρών.

Ο Τσώρτσιλ αναφέρει στα απομνημονεύματά του ότι ο Χίτλερ σπατάλησε άδικα τις δυνάμεις του στην Κρήτη, ενώ θα μπορούσε να κατακτήσει Κύπρο, Συρία, Ιράκ, ίσως και Περσία. Και μάλιστα κατέστρεψε το επίλεκτο σώμα των αλεξιπτωτιστών.

Ο Χίτλερ ομολόγησε αμέσως μετά ότι «η Κρήτη απέδειξε πως οι μεγάλες ημέρες των αλεξιπτωτιστών τελείωσαν»!
Εκτός από τις φωτογραφίες που δημοσιεύουμε, παρουσιάζουμε επίσης ένα μικρό απόσπασμα από την περιγραφή ενός Γερμανού αλεξιπτωτιστή, από τους πρώτους που έπεσαν στην Κρήτη, των πρώτων στιγμών της πτώσης πάνω από το Μάλεμε. Επίσης ένα χρονικό των γεγονότων που οδήγησαν στη Μάχη της Κρήτης, αλλά του δεκαημέρου μέχρι το τέλος της.

Η περιγραφή ενός Γερμανού αλεξιπτωτιστή

Τις στιγμές της πτώσης των αλεξιπτωτιστών πάνω από το Μάλεμε περιέγραψε ένας από τους πρώτους Γερμανούς που έπεσαν στην περιοχή. Η αγωνία, ο φόβος, η τραγικότητα των στιγμών, είναι φανερή στην περιγραφή που έκανε στο ημερολόγιό του ο 28χρονος υποσμηναγός του Α΄ σώματος των αλεξιπτωτιστών Ernst Kleinlein. Η καταγραφή ξεκινά ενώ πετάει με ένα μεταγωγικό αεροπλάνο Junkers πάνω από την Κρήτη, έτοιμος ο ίδιος για την πτώση. Το κείμενο είχε σταλεί στο αμερικανικό περιοδικό “Life”, φυσικά ως προπαγανδιστικό υλικό, από το γερμανικό υπουργείο Προπαγάνδας και είχε δημοσιευτεί στις 14 Ιουλίου 1941, σχεδόν 1,5 μήνα μετά την κατάληψη της Κρήτης από τα γερμανικά στρατεύματα.

Μαζί είχαν σταλεί φωτογραφίες από την επιχείρηση στην Κρήτη

«Ο δείκτης πάνω στο μικρό ασημένιο μου ρολόι βρίσκεται κοντά στις 4 π. μ.»  έγραφε ο Γερμανός υπολοχαγός.  «Μας απομένουν ακόμα 15 λεπτά πτήσης.  Κοιτώ έξω από το παράθυρο του αεροπλάνου.  Τα άλλα αεροπλάνα του σμήνους έχουν πλησιάσει.  Εκεί πέρα το πρόσωπο του Υπολοχαγού  W. με κοιτάζει επίμονα πίσω από το τζάμι ενός άλλου παράθυρου.  Βλέπω το σημάδι στο κούτελό του, κάτω από το ατσάλινο κράνος.  Είμαστε τόσο κοντά που νομίζω ότι θα μπορούσαμε να φωνάξουμε ο ένας τον άλλο.  Πίσω μας πετάει ο δεύτερος λόχος και πίσω ο τρίτος.  Μετράω να δω μήπως κάποιο αεροπλάνο έχει μείνει πίσω – δώδεκα, 15, 23, 30, 32 – κι όπως φτάνω τα 60, εγκαταλείπω.  Από το βαθυκύανο μπλε ανάμεσα στον ουρανό και στη θάλασσα τα αεροπλάνα σηκώνονται πίσω μας σαν ένας στρατός από ξελεπιασμένους δράκους.  Υπάρχουν εκατοντάδες αεροπλάνα.  Ο υποδεκανέας με χτυπά ελαφρά στον ώμο.  Δείχνει μέσα από το αντικρινό παράθυρο.  Να τη: η μικρή και στενή παραλία, τα ακρώρεια σε πρώτο πλάνο και πίσω  η δεύτερη αναβαθμίδα οι λευκές βραχώδεις κορυφές των βουνών της Κρήτης.

Χτες πέταξα με τον ταγματάρχη Von T. στο αεροπλάνο παρατήρησης πάνω από το μέρος όπου σκοπεύαμε να γίνει η σύγκρουση.  Ακόμα ακούω τη φωνή του: «όλα πρέπει να γίνουν σα να ήταν ελιγμοί – δεν υπάρχουν άλλα εχθρικά μαχητικά.  Τα τρία κύματα των Messerschmitts μας, επιβάλλουν τη σιγή στις εχθρικές αντιαεροπορικές πυροβολαρχίες.  Έπειτα η τελευταία επίθεση με στούκας ακολουθεί.  Μετά πέφτεις – όπως στους ελιγμούς – κατάλαβες;».

Είχα καταλάβει.  Ο υποσμηναγός W. εκεί πέρα, με την ουλή στο μέτωπο που απέκτησε στο Ρότερνταμ, πετάει κάτω στα δυτικά του αεροδρομίου.  Παίρνουμε το λόφο προς τα ανατολικά.

Ο υποδεκανέας με χτυπά ξανά ελαφρά στον ώμο.  «Herr Oberleutnant».  Ναι, ξέρω.  Ξανά είναι αυτή η πιεστική αίσθηση στο στομάχι μου που μου ’ρχεται όταν το αεροπλάνο προσγειώνεται.

  «Πόρτα ανοιχτή»

Ο σμηνίας στέκεται στην πόρτα.  Δίνει το σύνθημα να γλιστρήσουμε με ένα χτύπημα του αριστερού του χεριού στην πλάτη κάθε άνδρα που γρήγορα εμφανίζεται μπροστά από την πόρτα του αεροπλάνου.  Ο Schroeder, o Grammelsberg, o Hansen, o Berg, o Wenstaedt, τώρα ο υποδεκανέας, τώρα εγώ.

Έχω τεσσεράμισι δευτερόλεπτα από τη στιγμή που το αλεξίπτωτο θα ανοίξει μέχρι την προσγείωση.  Ο αέρας μας μεταφέρει απευθείας στο λόφο.  Τα βομβαρδιστικά αεροσκάφη μας ρίχνονται εναντίον των πυροβολαρχιών από ψηλά σα μαχαίρια που εκσφενδονίζονται.  Τώρα ανακαλύπτω το τσιριχτό σφύριγμα του αεροπλάνου που κινείται με συριστικό ήχο προς τα κάτω μόνο 50 μέτρα από εμάς – υπάρχει ένας ξερός κρότος των κανονιών του.  Έρχεται αμέσως και το επόμενο.  Σε απόσταση είναι τα κοίλα των εκρήξεων από βόμβες που πέφτουν με γδούπο.  Εκεί πέρα, το πρώτο μας πολυβόλο ξεκινάει.  Ο υπολοχαγός W. επιτίθεται ήδη.  Έπειτα κι εγώ ο ίδιος βρίσκομαι κάτω.

Ο υποδεκανέας στέκεται στον κρατήρα από τη βόμβα δίπλα στο πολυβόλο, δίπλα του ο Schroeder, δίπλα του ο λοχίας.  Τα βομβαρδιστικά έχουν αποσυρθεί και κάνουν κύκλους τριγύρω σα χελιδόνια στον αέρα.  Θα έρθουν τα αγγλικά μαχητικά;

Κανένα δεν έρχεται.  Από το λόφο μας μπορούμε να κοιτάξουμε κάτω στο πεδίο μάχης [Αεροδρόμιο του Μάλεμε – ED].  Στα δεξιά, το υπόστεγο των αεροσκαφών, φτιαγμένο από παλιό πηλό, ξύλινους στύλους και σανίδες.  Μερικές φορές, ένα μικρό όπλο κροταλίζει από το σκιώδες βάθος.  Τέσσερις χακί φιγούρες προχωρούν και πέφτουν μαζί.  Από δω μοιάζουν με μαριονέτες.  Δεν είδαμε τους πυροβολισμούς».

Το χρονικό μέχρι την κατάληψη της Κρήτης

Νοέμβριος 1940: Η άμυνα της Κρήτης αναλαμβάνεται από τους Βρετανούς. Η 5η Μεραρχία Κρητών μεταφέρεται στην Αθήνα.

15 Απριλίου: Μετά από αλλεπάλληλες συσκέψεις, αποφασίζεται η κατάληψη της Κρήτης από τους Γερμανούς. Στο δεύτερο 15ήμερο του Απριλίου σχεδιάζεται η μεταφορά Ελληνικών και Βρετανικών δυνάμεων από την ηπειρωτική Ελλάδα στην Κρήτη.

23 Απριλίου: Μετά την κατάληψη της Αθήνας η ελληνική κυβέρνηση, υπό τον Ρεθύμνιο Εμμανουήλ Τσουδερό, μαζί με τον μονάρχη Γεώργιο Β΄, μεταφέρεται στην Κρήτη, το μόνο ακόμη ελεύθερο τμήμα της Ελλάδας.

25 Απριλίου: Μεταφέρεται στην Κρήτη σημαντική δύναμη Νεοζηλανδών.

28 Απριλίου: Υπό την προεδρία του ‘Έλληνα πρωθυπουργού Ε. Τσουδερού πραγματοποιείται στα Χανιά σύσκεψη της ελληνικής ηγεσίας και των Βρετανών αξιωματούχων. Ζητείται ενίσχυση για τη στρατιωτική προετοιμασία και την αποτελεσματικότερη άμυνα του νησιού.

29 Απριλίου: Ο διοικητής της νεοζηλανδικής μεραρχίας στρατηγός Μπέρναντ Φράιμπεργκ φτάνει στην Κρήτη και αναλαμβάνει τη διοίκηση των συμμαχικών δυνάμεων του νησιού.

14 Μαΐου: Στρατιωτικοί στόχοι της Κρήτης βομβαρδίζονται συστηματικά από τη γερμανική αεροπορία. Είναι ουσιαστικά ο προάγγελος της επίθεσης που θα ακολουθήσει.

18-19 Μαΐου: Στα αεροδρόμια της Αττικής και σε άλλα της νότιας Ελλάδας προσγειώνονται πολεμικά αεροπλάνα της γερμανικής αεροπορίας και προετοιμάζονται για την επίθεση.

20 Μαΐου: Στις 6.30 το πρωί αρχίζει η Γερμανική επίθεση. Το αεροδρόμιο του Μάλεμε δέχεται έναν ανελέητο βομβαρδισμό από το επίλεκτο σώμα των γερμανικών αλεξιπτωτιστών. Οι Γερμανοί στοχεύουν στην κατάληψή του ώστε να μεταφέρουν απ’ αυτό νέες δυνάμεις.

22 Μαΐου: Η Γερμανική αεροπορία εξαπολύει κατά του Αγγλικού ναυτικού σφοδρή επίθεση και βυθίζει πολλά πλοία . Το απόγευμα της ίδιας μέρας γίνεται επίθεση στο Ρέθυμνο και το Ηράκλειο.
Η επίθεση συνάντησε τη σθεναρή αντίσταση των αμυνομένων που περίμεναν τον εχθρό στα σημεία επιθέσεων αφού οι Άγγλοι γνώριζαν το σχέδιο της Γερμανικής επιθέσεως.
Η αντίσταση του λαού ήταν καθολική και άμεση.
Οι Έλληνες στρατιώτες και οι συμμαχικές δυνάμεις και όσοι από τους κατοίκους είχαν στην κατοχή τους οπλισμό αποδεκάτισαν τα πρώτα κύματα των επιτιθεμένων.

21 Μαΐου: Τα αεροδρόμια παραμένουν στα χέρια των συμμαχικών δυνάμεων. Οι αλεξιπτωτιστές αποδεκατίζονται, από την αντίσταση που συναντούν. Πολλά επίσης από τα γερμανικά αεροπλάνα ή καταρρίπτονται ή συντρίβονται χτυπημένα στο έδαφος.
Στο Ηράκλειο και στο Ρέθυμνο αποτυγχάνουν καθ’ ολοκλήρου.
Οι προσπάθειες των Γερμανών να αποβιβάσουν στρατεύματα από τη θάλασσα δεν είχαν αποτέλεσμα. Ο Αγγλικός στόλος που έπλεε γύρω από το νησί , εξουδετερώνει τη γερμανική νηοπομπή που κατευθύνεται προς την Κρήτη. Βυθίζονται 15 επιταγμένα σκάφη με άγνωστο αριθμό θυμάτων.
Το απόγευμα της 21ης Μαΐου. Οι αλεξιπτωτιστές του 1ου συντάγματος καταλαμβάνουν το αεροδρόμιο του Μάλεμε, στο οποίο προσγειώνονται οπλιταγωγά με ένα σύνταγμα της 5ης ορεινής μεραρχίας.

Γίνεται προσπάθεια ανακατάληψης του αεροδρομίου του Μάλεμε από ελληνικές και συμμαχικές δυνάμεις χωρίς αποτέλεσμα. Η 5η ορεινή μεραρχία αντεπιτίθεται και διεξάγονται μερικές από τις πιο αιματηρές μάχες όλης της επιχείρησης. Οι Έλληνες και οι σύμμαχοι πολεμούν υποχωρώντας , όμως υποκύπτουν στην τέλεια οργάνωση και τον εξοπλισμό του εχθρού, πράγματα που οι υπερασπιστές της Κρήτης δεν διέθεταν.

23 Μαΐου: Ο Τσόρτσιλ στέλνει μήνυμα στο στρατηγείο και τονίζει «Η μάχη της Κρήτης πρέπει να κερδηθεί».

24 Μαΐου: Οι βομβαρδισμοί των πόλεων της Κρήτης συνεχίζονται. Στα Χανιά οι Γερμανοί παίρνουν την πρωτοβουλία των κινήσεων. Οι αμυνόμενοι στο Ρέθυμνο και το Ηράκλειο δηλώνουν ότι θα συνεχίσουν τη μάχη «μέχρι εσχάτων».

25 Μαΐου: Οι Γερμανοί καταλαμβάνουν την Κάνδανο

26 Μαΐου: Καταλαμβάνεται ο Γαλατάς. Οι συμμαχικές δυνάμεις μάχονται για να προστατέψουν τα Χανιά. Ο στρατηγός Φράϊμπεργκ με δήλωσή του επισημαίνει τη δύσκολη θέση στην οποία έχουν περιέλθει οι συμμαχικές δυνάμεις.

27 Μαΐου: Ο αρχιστράτηγος της Μέσης Ανατολής Ουέιβελ στέλνει μήνυμα να αποχωρήσουν οι συμμαχικές δυνάμεις από την Κρήτη. Για τη μεταφορά και διάσωσή τους στέλνονται πλοία του βρετανικού στόλου.
Καταλαμβάνονται τα Χανιά και το λιμάνι της Σούδας.

28 Μαΐου: Αρχίζει η αποχώρηση των συμμαχικών δυνάμεων προς τα Σφακιά.
Οι Βρετανοί χωρίς να ενημερώσουν τις ελληνικές δυνάμεις τη νύχτα εκκενώνουν την πόλη του Ηρακλείου και επιβιβάζονται στα πλοία που για το σκοπό αυτό καταφθάνουν στο λιμάνι.
Ιταλικά στρατεύματα που προέρχονται από τα Δωδεκάνησα, αποβιβάζονται στην Σητεία και καταλαμβάνουν το νομό Λασιθίου.

29 Μαΐου: Καταλαμβάνονται το Ηράκλειο και το Ρέθυμνο κάτω από την πίεση των Γερμανικών δυνάμεων, που προχωρώντας προς ανατολάς ενώνονται με τους αλεξιπτωτιστές.

30 Μαΐου: Ο στρατηγός Φράϊμπεργκ αποχωρεί από την Κρήτη.

1η Ιουνίου: Ολοκληρώνεται η αποχώρηση των Βρετανικών δυνάμεων, που είχαν συγκεντρωθεί στα νότια παράλια της Κρήτης. Με πλοία του συμμαχικού στόλου μεταφέρονται αρχικά στην Αίγυπτο, μετά στην Νότια Αφρική για να καταλήξουν στο Λονδίνο.

Μαζί τους έφυγαν και ο βασιλιάς και η ελληνική κυβέρνηση.

Οι δυνάμεις που δεν κατορθώνουν να επιβιβαστούν και που ο αριθμός τους ανέρχεται σε 5.500 άτομα περίπου παραδίδονται, συλλαμβάνονται ή καταφεύγουν στα βουνά.

Η γερμανική κατοχή ξεκινά, μαζί και τα αντίποινα κατά των κατοίκων που αντιστάθηκαν. Η γερμανική σημαία κυματίζει παντού. Αρχίζει η αντίσταση του κρητικού λαού. Μέσα στον Ιούνιο οργανώνονται οι πρώτες αντιστασιακές ομάδες.


πηγή :// www.candiadoc.gr //

Επίθεση με καυστικό υγρό δέχτηκε το πρωί της Τετάρτης, γυναίκα 34 ετών  στις 9.30 το πρωί στη λεωφόρο Θησέως στην Καλλιθέα.

Η 34χρονη πήγαινε στη δουλειά της όταν ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά της μία γυναίκα με μάσκα στο πρόσωπο.

Η άγνωστη έριξε στην 34χρονη μεγάλη ποσότητα καυστικού υγρού στο πρόσωπο και το σώμα και αμέσως τράπηκε σε φυγή.

Κόσμος έτρεξε να βοηθήσει το θύμα και ειδοποίησαν αστυνομία και ασθενοφόρο.

Η αστυνομία προσπαθεί να εντοπίσει τη δεύτερη γυναίκα που έκανε την επίθεση, ενώ ελέγχει και τα βίντεο από τις κάμερες που βρίσκονται γύρω από την καφετέρια που σημειώθηκε η επίθεση.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι δύο γυναίκες γνωρίζονταν και η αστυνομία ερευνά όλα τα ενδεχόμενα. 

Η 34χρονη νοσηλεύεται στην εντατική του νοσοκομείου Metropolitan, σε σοβαρή κατάσταση με εγκαύματα στο πρόσωπο και στο σώμα της.

Όλο και πιο ψηλά στις θέσεις των χωρών που καταγράφουν  τον υψηλότερο αριθμό κρουσμάτων παγκοσμίως από την εξάπλωσης της πανδημίας κορονοϊόυ, σκαρφαλώνει η Βραζιλία που πλέον είναι 4η αφήνοντας πίσω της το Ηνωμένο Βασίλειο. Για ακόμη μέρα δε, ήταν η χώρα που κατέγραψε τους περισσότερους νέους ασθενείς και νεκρούς μετά τις ΗΠΑ, ενώ στο Ιράν που έχει περάσει εδώ και μερικές εβδομάδες στην φάση της χαλάρωσης των μέτρων, καταγράφεται σημαντική αύξηση των κρουσμάτων. 

Στο μεταξύ πολλές χώρες της Νοτίου Αμερικής παρουσιάζουν όλο και υψηλότερο αριθμό κρουσμάτων αλλά και νεκρών παρά τις αναφορές μάλιστα για σημαντική υποκαταγραφή. 

Παγκοσμίως, έχουν καταγραφεί 4.910.710 επιβεβαιωμένα κρούσματα, 320.448 νεκροί  και 1.919.151 ασθενείς έχουν αναρρώσει ενώ 44.769 είναι σε κρίσιμη ή σοβαρή κατάσταση. 

 

ASSOCIATED PRESS

ΗΠΑ- 91.981 νεκροί, 1.550.294 ασθενείς

Αύξηση του αριθμού των νέων κρουσμάτων και των νεκρών το τελευταίο 24ωρο καθώς ανήλθαν σε 22.630 και 1.003 ενώ παρά την σημαντική βελτίωση που παρουσιάζει η κατάσταση στη Νέα Υόρκη, η πολιτεία συνεχίζει να είναι πρώτη σε κρούσματα και νεκρούς φθάνοντας τους 361.266 και 28.480 ενώ ακολουθούν οι πολιτείες Νιου Τζέρσεϊ, Ιλινόι, Μασσαχουσέτη, Καλιφόρνια.

Ισπανία - 27.709 νεκροί, 278.188 ασθενείς

Με 469 νέα κρούσματα τη Δευτέρα, στη χώρα συνεχίζεται η τάση μείωσης τους ενώ τόσο χαμηλός αριθμός νέων ασθενών έχει να αναφερθεί από τις 10 Μαρτίου. Επίσης υπήρξε ακόμη μεγαλύτερη μείωση στον αριθμό των νέων θανάτων, που έφτασαν τους 59 (ο χαμηλότερος αριθμός από τις 16 Μαρτίου).

• Η Ισπανία προχώρησε σε άρση της απαγόρευσης των απευθείας πτήσεων και ακτοπλοϊκών μετακινήσεων από την Ιταλία αλλά οι τουριστικοί περιορισμοί και η καραντίνα 14 ημερών για τους εισερχόμενους ταξιδιώτες παραμένει σε ισχύ.  Πάντως ο πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ ετοιμάζεται να ζητήσει από το Κοινοβούλιο να παρατείνει έως τα τέλη Ιουνίου την κατάσταση έκτακτη ανάγκης, που έχει βοηθήσει να περιοριστούν τα κρούσματα ενώ έχει ως αποτέλεσμα να επιβληθούν άνευ προηγουμένου περιορισμοί σε σύνορα και τις μετακινήσεις προκαλώντας παράλληλα τεράστιο οικονομικό πλήγμα.

ASSOCIATED PRESS

Βραζιλία - 16.853νεκροί, 255.368 ασθενείς

Σκαρφάλωσε στην 4η θέση των χωρών με τον υψηλότερο αριθμό κρουσμάτων αν και υπολείπεται σημαντικά αυτών που συναντάμε στην πρώτη δεκάδα σε ό,τι αφορά το ποσοστό διενέργειας διαγνωστικών τεστ. Το τελευταίο 24ωρο ανακοίνωσε ακόμη 14.288 νέα κρούσματα και 735 παρουσιάζοντας μεγάλη αύξηση συγκριτικά με την πτώση που είχε καταγραφεί την Κυριακή.

Ιταλία - 32.007 νεκροί, 225.886 ασθενείς

Και νέα μείωση στο αριθμό των νέων ασθενών που έφτασαν τους 451, αλλά και των νέων θανάτων που έφτασαν τους 99. Αυτός είναι και ο πρώτο διψήφιος αριθμός νεκρών που ανακοινώνουν οι αρχές από τις 9 Μαρτίου. 

Γαλλία - 28.239 νεκροί, 179.927 ασθενείς

Αύξηση του αριθμού των κρουσμάτων τη Δευτέρα αφού προστέθηκαν 358 και μείωση στον αριθμό των νέων θανάτων που έφτασαν τους 131. 

ASSOCIATED PRESS

Γερμανία - 8.123 νεκροί, 177.289 ασθενείς

Αξιοσημείωτη αύξηση στον αριθμό των νέων θανάτων καθώς αναφέρθηκαν 74 έναντι 22 την Κυριακή ενώ ο και αριθμός των νέων κρουσμάτων παρουσίασε σημαντική μεταβολή και ανήλθε σε 638 από 407. 

Ιράν - 7.057 νεκροί, 122.492 ασθενείς

Ακόμη μια ημέρα σημαντικής αύξηση των κρουσμάτων και των νεκρών στο Ιράν που είχα καταφέρει να μειώσει κατά πολύ και τους δύο δείκτες εξ ου και το πέρασμα εδώ και μερικές εβδομάδες στη φάση της χαλάρωσης των μέτρων. Τη Δευτέρα ανακοίνωσε 2.294 νέα κρούσματα και 69 νεκρούς. 

ASSOCIATED PRESS

Τουρκία - 4.171 νεκροί, 150.593 ασθενείς

Και νέα μείωση σε νέα κρούσματα και νεκρούς που αναφέρθηκαν το τελευταίο 24ωρο με τι αρχές να ανακοινώνουν 1.158 και 31. 

Ρωσία - 2.837 νεκροί, 299.941 ασθενείς

Νέα αύξηση του αριθμού των νέων κρουσμάτων και των νεκρών στη Ρωσία φθάνοντας σχεδόν στα μέχρι σήμερα θλιβερά ρεκόρ που έχει καταγράψει κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Συγκεκριμένα οι αρχές ανακοίνωσαν 9.263  νέους ασθενείς και 115 θανάτους ενώ η Ρωσία παραμένει η δεύτερη χώρα παγκοσμίως με τον υψηλότερο αριθμό κρουσμάτων. 


ΠΗΓΗ huffingtonpost.gr

Ο αριθμός θανάτων από κορονοϊό που καταγράφηκε το τελευταίο 24ωρο σε όλους τους χώρους στη Βρετανία είναι 545, και ο συνολικός αριθμός έφτασε τους 35.341, σύμφωνα με τα δεδομένα που παρουσιάστηκαν στην ενημέρωση της κυβέρνησης για την πανδημία.

Στο Λονδίνο ο αριθμός νοσηλευόμενων φαίνεται πως μειώνεται σημαντικά, ενώ σε άλλες περιοχές της Βρετανίας, η μείωση γίνεται με πιο αργούς ρυθμούς, ανέφερε η αναπληρώτρια επικεφαλής επιστημονική σύμβουλος της κυβέρνησης, Άντζελα ΜακΛιν.

Σχετικά με την απόφαση χαλάρωσης του lockdown διευκρίνισε ότι η επιστημονική επιτροπή είχε επισημάνει στην κυβέρνηση ότι θα πρέπει να προχωρήσει όταν τεθεί σε εφαρμογή ένα κατάλληλο σύστημα ιχνηλάτησης επαφών. «Οι επιστήμονες ήταν πολύ ξεκάθαροι στην συμβουλή τους ότι οι αλλαγές στο lockdown χρειάζονται ένα πολύ αποτελεσματικό σύστημα εντοπισμού, ιχνηλάτησης και απομόνωσης. Και είμαστε επίσης ξεκάθαροι ότι οποιαδήποτε αλλαγή στα μέτρα κοινωνικής απόστασης θα πρέπει να βασίζονται σε παρατηρήσεις στα περιστατικά, στις περιοχές όπου πρόκειται να αλλάξουν και όχι σε μία συγκεκριμένη ημερομηνία» είπε.

Απαντώντας σε ερώτηση γιατί περιορίστηκαν τα διαγνωστικά τεστ μόνο για τους ασθενείς των νοσοκομείων, τον Μάρτιο, σχολίασε ότι η συμβουλή που είχε δοθεί στην κυβέρνηση λάμβανε υπόψη τον αριθμό των διαγνωστικών τεστ που ήταν διαθέσιμα. «Ήταν το καλύτερο που μπορούσαμε να κάνουμε με τα τεστ που είχαμε. Δεν μπορούσαμε να έχουμε ασθενείς σε νοσοκομεία με συμπτώματα Covid, χωρίς να μπορούμε να επιβεβαιώσουμε εάν είχαν ή όχι» είπε.

Ο υπουργός Γεωργίας, Αλιείας και Τροφίμων, Τζορτζ Γιουστίς, ξεκινώντας την ενημέρωση εκτίμησε ότι μόνο το ένα τρίτο των εργατών - κυρίως Ρουμάνων και Βούλγαρων - που μέχρι τώρα εργάζονταν για την συγκομιδή φρούτων και λαχανικών από τα χωριάφια, βρίσκεται στη χώρα, και ενθάρρυνε τους Βρετανούς πολίτες να συμμετέχουν στις εργασίες, ειδικά όσοι βρίσκονται σε προσωρινή αναγκαστική άδεια λόγω της πανδημίας και χρειάζονται επιπλέον εισόδημα.

Νωρίτερα, σε επείγουσα ερώτηση στη Βουλή της σκιώδους υπουργού Υγείας, υπεύθυνη για την φροντίδα ηλικιωμένων, Λιζ Κένταλ, για τους καθυστερημένους χειρισμούς σε ότι αφορά τις επιπτώσεις της Covid-19 στα κέντρα φροντίδας, ο υπουργός Υγείας, Ματ Χάνκοκ, υπερασπίστηκε την προσέγγιση της κυβέρνησης, υποστηρίζοντας ότι ο αριθμός των θανάτων στους χώρους αυτούς είναι συνεχώς μειούμενος. Επικαλέστηκε τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, σύμφωνα με τα οποία οι θάνατοι στα κέντρα φροντίδας έπεσαν κατά περίπου 1.000 την πρώτη εβδομάδα του Μαϊου (από 2.423 σε 1.666), πτώση που αντιστοιχεί στο 31%.

Από την πλευρά της η σκιώδης υπουργός επεσήμανε ότι κατά τους τέσσερις πρώτους μήνες του τρέχοντος έτους έχασαν τη ζωή τους σε κέντρα φροντίδας, 23.000 περισσότεροι άνθρωποι από ότι την αντίστοιχη περίοδο της προηγούμενης χρονιάς και ζήτησε από τον Χάνκοκ να απαντήσει γιατί δεν απέσυρε μέχρι τις 12 Μαρτίου την οδηγία που έλεγε ότι τα κέντρα φροντίδας είναι «πολύ απίθανο» να επηρεαστούν από την πανδημία. Ο Χάνκοκ απάντησε ότι η συγκεκριμένη οδηγία είχε δοθεί όταν ακόμη ο κίνδυνος μεταδοτικότητας στην κοινότητα βρισκόταν σε χαμηλά επίπεδα και ότι ανανεώθηκε αμέσως μόλις άλλαξαν τα δεδομένα.

Η 19η Μαΐου αποτελεί μια άκρως σημαντική επέτειο για ολόκληρο τον ελληνισμό, Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, όπως αυτή καθιερώθηκε το 1994 με ομόφωνη απόφαση της Βουλής των Ελλήνων

Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου αναφέρεται ευρέως στις σφαγές και τους εκτοπισμούς εναντίον Ελληνικών πληθυσμών στην περιοχή του Πόντου που πραγματοποιήθηκαν από το κίνημα των Νεότουρκων και των εθνικιστών του Κεμάλ κατά την περίοδο 1914-1923.



Τα γεγονότα αυτά κατέληξαν στην εξαφάνιση του ελληνικών κοινοτήτων από την περιοχή όπου διαβιούσαν επί τρεις χιλιετίες.

Οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για αυτές τις πράξεις των Νεότουρκων ήταν η εκτόπιση, η εξάντληση από έκθεση σε κακουχίες, τα βασανιστήρια, η πείνα και η δίψα, οι πορείες θανάτου στην έρημο και συχνότατα οι εν ψυχρώ δολοφονίες ή εκτελέσεις.

Ο αριθμός των θυμάτων σύμφωνα με τις περισσότερες Ελληνικές, αλλά και κάποιες ξένες, πηγές υπολογίζεται σε πάνω από 300.000 (το Κεντρικό Συμβούλιο Ποντίων στη Μαύρη Βίβλο του κάνει αναφορά σε 353.000 θύματα). Υπάρχουν ωστόσο και άλλες μεμονωμένες πηγές που κατεβάζουν τα θύματα σε περίπου 100 ως 150 χιλιάδες άτομα.
  Οι επιζώντες κατέφυγαν στον Άνω Πόντο (στην ΕΣΣΔ) και μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922, στην Ελλάδα.

 

Η διεθνής βιβλιογραφία και τα κρατικά αρχεία πολλών χωρών εμπεριέχουν πλήθος μαρτυριών για τις δολοφονίες και τους διωγμούς που διαπράχθηκαν κατά των Ποντίων κατοίκων της οθωμανικής αυτοκρατορίας, κάτι που συνέβη παράλληλα και με διώξεις ή και για πολλούς γενοκτονίες εις βάρος και άλλων πληθυσμών, δηλαδή των Αρμενίων και των Ασσυρίων, με αποτέλεσμα ορισμένοι ερευνητές να θεωρήσουν τις επιμέρους διώξεις ως τμήματα μιας ενιαίας πολιτικής εις βάρος των Ελλήνων ή γενικότερα των Χριστιανών της Μικράς Ασίας.

Κατόπιν εισήγησης του τότε Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, η Βουλή των Ελλήνων αναγνώρισε τη γενοκτονία το 1994 και ψήφισε την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως «Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο». Το 1998 η Βουλή ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 14ης Σεπτεμβρίου ως «ημέρα εθνικής μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος».

Η Ελλάδα διεξάγει από τότε μια εκστρατεία για τη διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας Ποντίων. Πέρα από το ελληνικό κράτος ο διωγμός των Ποντίων αναγνωρίζεται επισήμως ως γενοκτονία από την Κύπρο, την Αρμενία, την Σουηδία, ορισμένες ομοσπονδιακές δημοκρατίες της Ρωσίας, εννέα πολιτείες των ΗΠΑ (Φλόριντα, Τζώρτζια, Μασαχουσέτη, Νιου Τζέρσεϊ, Νέα Υόρκη, Πενσυλβάνια, Νότια Καρολίνα, Ρόουντ Άιλαντ και από τις 11/9/2019 Καλιφόρνια, ενώ υπάρχει και μια γενική αναφορά -οιονεί αναγνώριση- σε γενοκτονία Ελλήνων και από την πολιτεία της Αλαμπάμα), τη βουλή της αυστραλιανών πολιτειών της Νότιας Αυστραλίας και της Νέας Νότιας Ουαλίας, την Αυστρία (ακολουθούμενη λίγες ημέρες αργότερα από το Δήμο της Βιέννης) και την Ολλανδία.

Στο Καναδά οι πόλεις Οττάβα και Τορόντο έχουν αναγνωρίσει την 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης της Ποντιακής γενοκτονίας.

Ωστόσο η Ποντιακή γενοκτονία έχει οριστεί και αναγνωριστεί από τη Διεθνή Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών (IAGS) το Δεκέμβριο 2007 και εξέδωσε το εξής ψήφισμα

«ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ ότι η άρνηση μιας γενοκτονίας αναγνωρίζεται παγκοίνως ως το έσχατο στάδιο γενοκτονίας, που εξασφαλίζει την ατιμωρησία για τους δράστες της γενοκτονίας, και ευαπόδεικτα προετοιμάζει το έδαφος για τις μελλοντικές γενοκτονίες,
ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ ότι η Οθωμανική γενοκτονία εναντίον των μειονοτικών πληθυσμών κατά τη διάρκεια και μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, παρουσιάζεται συνήθως ως γενοκτονία εναντίον μόνο των Αρμενίων, με λίγη αναγνώριση των ποιοτικά παρόμοιων γενοκτονιών, εναντίον άλλων χριστιανικών μειονοτήτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας,
ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΤΑΙ ότι είναι πεποίθηση της Διεθνούς Ένωσης των Μελετητών Γενοκτονιών, ότι η Οθωμανική εκστρατεία εναντίον των χριστιανικών μειονοτήτων της αυτοκρατορίας, μεταξύ των έτων 1914 και 1923, συνιστούν γενοκτονία εναντίον των Αρμενίων, Ασσυρίων, Ποντίων και των Έλλήνων της Ανατολίας.
ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΤΑΙ η Ένωση να ζητήσει από την κυβέρνηση της Τουρκίας να αναγνωρίσει τις γενοκτονίες εναντίον αυτών των πληθυσμών, να ζητήσει επίσημα συγγνώμη, και να λάβει τα κατάλληλα και σημαντικά μέτρα προς την αποκατάσταση (μη επανάληψη).»

ενώ έχει τύχει αναγνώρισης και από μερικές διεθνείς οργανώσεις και φορείς, όπως οι Ευρωπαίοι Δημοκράτες Φοιτητές.

Τέλος ψηφίσματα της Γερουσίας των ΗΠΑ κάνουν αναφορά γενικά για γενοκτονία κατά Ελλήνων.

Το κύμα διωγμού και εξόντωσης των ελληνικών πληθυσμών του Πόντου διακρίνεται ιστορικά σε τρεις συνεχόμενες φάσεις: από την έναρξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου ως την κατάληψη της Τραπεζούντας από τον ρωσικό στρατό (1914-1916), η δεύτερη τελειώνει με το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου (1916-1918) και η τελευταία ολοκληρώνεται με την εφαρμογή του Συμφώνου για την ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας (1918-1923).

Α' και Β' φάση

Το κύμα διώξεων ξεκίνησε στον Πόντο με την μορφή εκτοπίσεων το 1915. Η τουρκική ήττα κατά τον ρωσσο-τουρκικό πόλεμο στην περιοχή, στο Σαρικαμίς στην βόρεια περιοχή της Μικράς Ασίας το 1915, αποδόθηκε στους Έλληνες που υπηρετούσαν στον οθωμανικό στρατό. Ως συνέπεια αυτού, όλοι οι στρατολογημένοι Πόντιοι εξαναγκάστηκαν σε στρατολόγηση στα τάγματα εργασίας. Έτσι δεν άργησαν να εκδηλώνονται κύματα λιποταξίας, με τον κόσμο να καταφεύγει στα βουνά. Μάλιστα στην επαρχία Κερασούντας, για αυτό τον λόγο, κάηκαν 88 χωριά ολοσχερώς μέσα σε τρεις μήνες. Οι Έλληνες της επαρχίας, περίπου 30.000, αναγκάστηκαν να διανύσουν, πεζοί, πορεία προς την Άγκυρα κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Αναπόφευκτα το ένα τέταρτο αυτών πέθαναν καθ' οδόν .

Οι εκτοπίσεις συνεχίζονταν ακατάπαυστα και κατά την εποχή που τα ρωσικά στρατεύματα εισήλθαν στην Τραπεζούντα στις αρχές του 1916. Ιδιαίτερα με το πρόσχημα ότι οι Πόντιοι υποστήριζαν τις κινήσεις των Ρώσων μεγάλος αριθμός κατοίκων από τις περιοχές της Σινώπης και της Κερασούντας εκτοπίστηκαν στην ενδοχώρα της Μικράς Ασίας. Σημειώθηκαν επίσης και εξαναγκαστικοί εξισλαμισμοί γυναικών.

 

Οι διώξεις προκάλεσαν τη δημιουργία θυλάκων αντίστασης από τους Πόντιους. Τελικά οι διώξεις εντάθηκαν με την έκδοση διατάγματος, τον Δεκέμβριο του 1916, που προέβλεπε την εξορία όλων των ανδρών από 18 ως 40 ετών και τη μεταφορά των γυναικόπαιδων στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας. Η εφαρμογή αυτού του μέτρου ξεκίνησε από την Άνω Αμισό και στην Μπάφρα. Στην επαρχία Αμάσειας 72.375 Έλληνες, από τους συνολικά 136,768, εκτοπίστηκαν, από τους οποίους το 70% πέθανε από τις κακουχίες. Πολλοί Πόντιοι θέλησαν να αντισταθούν οργανώνοντας, στις ορεινές εκτάσεις του Πόντου, αντάρτικα εναντίον του τακτικού στρατού, όπως στη Σάντα.

Στον Άγιο Γεώργιο Πατλάμ της Κερασούντας είχαν συγκεντρωθεί 3.000 Έλληνες, οι οποίοι έγκλειστοι και σε συνθήκες ασιτίας από τις οθωμανικές αρχές, βρήκαν αργό θάνατο. Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου εξορίστηκαν συνολικά 235.000 Πόντιοι, ενώ 80.000 μετανάστευσαν στη Ρωσία. Ταυτόχρονα όμως, λιγότερο έντονες ήταν οι διώξεις που υπέστησαν, τότε, οι Έλληνες του ανατολικού Πόντου, στην περιοχή της Τραπεζούντας, κυρίως λόγω της ικανότητας του μητροπολίτη Χρύσανθου να συνδιαλλάσσεται με τις τοπικές αρχές, αλλά και από το γεγονός ότι από τον Απρίλιο του 1916 η περιοχή καταλήφθηκε από τον ρωσικό στρατό.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις του επίσκοπου Τραπεζούντας, ο αριθμός των θυμάτων αυτών των πολιτικών ανήλθε, για εκείνο το διάστημα, σε 100.000 περίπου. Δεν έπαψαν και οι διαμαρτυρίες από Αυστριακούς και Αμερικανούς διπλωμάτες κατά της οθωμανικής κυβέρνησης.

Γ' φάση

Ύστερα από την συνθηκολόγηση της Ρωσίας και την απόσυρση του ρωσικού στρατού από την περιοχή, εντάθηκαν οι διώξεις στην περιοχή. Με την άφιξη του Κεμάλ Ατατούρκ, τον Μάιο του 1919, στην περιοχή και την έξαρση του κινήματός του εντάθηκε η δράση ατάκτων ομάδων (τσετών) κατά των χριστιανικών πληθυσμών.

Στις 29 Μαϊου ο Κεμάλ ανέθεσε στον τσέτη Τοπάλ Οσμάν την επιχείρηση για τη διενέργεια μαζικών επιχειρήσεων κατά του τοπικού πληθυσμού. Σε αυτό το πλαίσιο, πραγματοποιήθηκαν οι σφαγές και οι εκτοπίσεις των Ελλήνων στη Σαμψούντα και σε 394 χωριά της περιοχής, κατοικημένα από ελληνικούς πληθυσμούς. Σχετικές αναφορές έχουν καταγραφεί από το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών, καθώς και από τον Αμερικανό πρέσβη Χένρυ Μοργκεντάου.^[31]

Μεταξύ Φεβρουαρίου και Αυγούστου 1920 πραγματοποιήθηκε η πυρπόληση της Μπάφρας και η μαζική εξόντωση των 6.000 Ελλήνων που είχαν σπεύσει να βρουν προστασία στις εκκλησίες της περιοχής. Συνολικά από τους 25.000 Έλληνες που ζούσαν στις περιοχές της Μπάφρας και του Ααζάμ, το 90% δολοφονήθηκε, ενώ από τους υπόλοιπους, οι περισσότεροι εκτοπίστηκαν στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας.

Οι προύχοντες και οι προσωπικότητες του πνεύματος, συνελήφθησαν και καταδικάστηκαν σε θάνατο από τα αποκαλούμενα "Δικαστήρια της Ανεξαρτησίας" στην Αμάσεια, κατά τον Σεπτέμβριο του 1921. Παράλληλα, σημειώνονταν και εξαναγκαστικές αποσπάσεις νεαρών κοριτσιών και αγοριών από τις οικογένειές του, τα οποία δίνονταν για τα χαρέμια των εύπορων Τούρκων.

Πλήθος θυμάτων

Το ζήτημα του πλήθους των θυμάτων των διωγμών κατά τη δεκαετία που διήρκεσε ως και τη Μικρασιατική Καταστροφή απασχολεί μελετητές και ακτιβιστές που επιζητούν την αναγνώρισή των γεγονότων ως γενοκτονίας και συναρτάται με το ερώτημα του πλήθους των Ελλήνων που ζούσαν στη Μικρά Ασία την περίοδο έναρξης του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Στην περίπτωση του Πόντου, ο μελετητής και πρόσφυγας ο ίδιος Γεώργιος Βαλαβάνης καθιέρωσε το 1925 τον αριθμό των 353 χιλιάδων θυμάτων, τον οποίο εν συνεχεία αναπαρήγαγαν οι ακτιβιστές της ποντιακής γενοκτονίας με αποτέλεσμα να γίνει επίσημα αποδεκτός και να επαναλαμβάνεται σε όλες τις σχετικές τελετές μνήμης.
Ο πολιτικός επιστήμονας Ρούντολφ Ράμμελ εκτιμά ότι στοίχισε τη ζωή περίπου 326.000-382.000 Ελλήνων.

Τον αριθμό των 350.000 νεκρών στον Πόντο κατά την περίοδο της Αρμενικής γενοκτονίας, 1915-1923, επαναλαμβάνουν οι μελετητἐς γενοκτονιών Σάμιουελ Τότεν και Πωλ Μπάρτροπ.
Όπως απέδειξε, ωστόσο, ο δημοσιογράφος Τάσος Κωστόπουλος, ο αριθμός αυτός του Βαλαβάνη προέκυψε με την αυθαίρετη πρόσθεση 50.000 στον αριθμό των 303.238 εκτοπισθέντων που ανέφερε ένα φυλλάδιο του 1922, οι οποίο παρουσιάζονταν όχι ως εκτοπισμένοι αλλά ως εξολοθρευθέντες. Ο Κωστόπουλος υπολογίζει σε περίπου 100-150.000 τους εξολοθρευθέντες την περίοδο 1912-1924 στον Πόντο.

Η επιθυμία μας να ανεβάσουμε το “Περιμένοντας τον Γκοντό” γεννήθηκε απο μια εσωτερική ανάγκη να κρατήσουμε ζωντανή τη φλόγα της θεατρικής πράξης σε αυτές τους ιδιαίτερα δύσκολες στιγμές.

Για πρώτη φορά στους καιρούς που ζούμε κλείσανε τα Θέατρα και σταμάτησε κάθε καλλιτεχνική δημιουργία.

Τώρα όμως που ο κίνδυνος απομακρύνεται το θέατρο οφείλει να δηλώσει παρόν στην επικοινωνία με τους ανθρώπους που αγαπούν την τέχνη , όπως εκανε αιώνες τώρα , με στόχο την ευχαρίστηση , την διδαχή,  την ψυχαγωγία και να προσφέρι  ελπίδα και αισιοδοξία στον άνθρωπο που παλεύει να υπάρξει σε ενα κόσμο σκληρό και αβέβαιο.

Η ομάδα του “Περιμένοντας τον Γκοντό”

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΚΛΕΑΣ

ΣΚΗΝΙΚΑ

ΣΑΚΗΣ ΜΠΙΡΜΠΙΛΗΣ-ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΚΛΕΑΣ

ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ

ΗΛΕΝΙΑ ΔΟΥΛΑΔΙΡΗ

ΦΩΤΙΣΜΟΙ

ΣΑΚΗΣ ΜΠΙΡΜΠΙΛΗΣ

ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ

ΑΡΗΣ ΚΑΚΛΕΑΣ

Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΩΝ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

ΠΑΙΖΟΥΝ
ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΡΗΣ ΣΕΡΒΕΤΑΛΗΣ
ΟΡΦΕΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΔΗΣ

ΠΑΡΑΓΩΓΗ

ΤΕΧΝΗΧΩΡΟΣ

ΤΟ ΕΡΓΟ

Το «Περιμένοντας τον Γκοντό», το αριστουργηματικό έργο του Σάμιουελ Μπέκετ, του σημαντικότερου, ίσως, θεατρικού συγγραφέα του καιρού μας, παραμένει συγκλονιστικά επίκαιρο, μέσα στην αφοπλιστική του αλήθεια σχετικά με τη διαχρονική προσπάθεια του ανθρώπου να λύσει το αίνιγμα της ίδιας του της ύπαρξης.

Στο έργο ο Βλαδίμηρος και ο Εστραγκόν  δύο επιζήσαντες  μοναχικοί χαρακτήρες ,  συναντιούνται στο ίδιοσημείο για άλλη μια φορά. Μετέωροι σε ένα έρημο τοπίο, μιλούν, αστειεύονται, παίζουν , σιωπούν και περιμένουν. Ο Γκοντό υποσχέθηκε πως θα ’ρθεί. Είναι ψευδαίσθηση; Θα κρατήσει την τπόσχεση του και θα δώσει τη λύση; Υπάρχει και δοκιμάζει την πίστη τους;Ή μήπως αδιαφορεί για αυτούς και τους έχει ξεχάσει;

Αν και είναι φανερή η  ματαιότητα αυτης της αναμονής οι μοναχικοί αυτοιανθρωποι κάνουν τα πάντα για να περάσουν όσο πιο ευχαριστα μπορούν τον χρόνο που τους απομένει ελπίζοντας οτι ο Γκοντό θα έρθει και θα απαντήσει σε όλα τα υπαρξιακά ερωτήματα που τους απασχολούν.

Το «Περιμένοντας τον Γκοντό» παραμένει πάντα τολμηρό και σύγχρονο. Ο Σαμιουελ Μπέκετ με αυτό το έργο διαπραγματεύεται την ανθρώπινη ύπαρξη με κατανόηση , και χιουμορ γράφοντας  μια κωμωδία που παρωδεί την τραγωδία του ανθρώπινου είδους από την εμφάνισή του σ΄αυτόν τον κόσμο μέχρι και σήμερα.